Türkçe İsmi : Koro
Yapım Yılı : 2004
Tür : Dram - Müzikal
Süre : 1 Saat 37 Dakika
Yönetmen : Christophe Barratier
Oyuncular : Gerard Jugnot - François
Berleand - Kad Merad - Marie Bunel - Jean Baptiste Maunier - Maxence Perrin
imdb puanı : 7.9
1945
yılı yapımı olan La Cage Aux Rossignols (A Cage of Nightingales - Bülbül
Yuvası) adlı fransız filmin yeniden çekilmesiyle oluşmuş etkileyici bir
müzikal.
Öğretmenliğin
nasıl yapılacağını öğreneceğiniz Clement Mahieu'nun hikayesini yansıtıyor Koro
filmi ekrana. Bir öğretmen öğrencilerin hayatlarını sonsuza dek değiştirebilir.
Bir öğretmen öğrencilerin ufkunu açabilir. Tabii bunlar dışında onları karanlık
bir evrene de atabilir korkak yapmakta öğretmenin sorumluluğu o öğrenciyi cesur
yapmakta. Clement Mathieu keşke onun gibi bir öğretmenimiz olsaydı. Keşke onun
verdiklerini verebilen.
Başta
müzikleri ve hiç bir şey anlamasak da içimize işleyen Fransızca şarkılar ile kesinlikle
kıyıda köşede kalmış efsane filmlerden biri. Bu tarz filmleri daima sevdim ben
belki de öğretmen öğrenci filmleri arasında ayrı yere koymamdaki sebep tamamen
müzikleridir. Filmi incelemeden önce ufacık bir not Yabancı Dilde En
İyi Film Oscar'ına aday olmuş bir film 2005 senesinde ama karşısına
şansızlığından olsa gerek maalesef ödül avcısı efsane filmlerden biri olan
almadık ödül bırakmayan Mar Adentro (The
Sea Inside - İçimdeki Deniz) filmi çıkınca Oscar hayali suya düşmüştür. En İyi
Özgün şarkıda ise Les Choristes'in kazanmaması da ayrıca bir gariplik. Her ne
kadar o dalda kazanan sevdiğim filmlerden olan The Motorcycle Diaries
(Motorsiklet Günlükleri) olsa da. Film sadece gözle seyredilmez kulakla
duyulmaz ruha işleyen filmlerden biri olan Koro filmini incelemeye geçersek.
Disiplin
nedir? Ceza nedir? Eğitim nasıl olmalıdır? Bu sorulara biraz cevap arayan Koro
filmi insan sevgisinin de sorguladığı bir film olarak karşımıza çıkmaktadır.
Film
bizi II. Dünya Savaşı sonrası Fransa'nın ücra kasabalarından birine götürüyor.
Eskiden beri faaliyet gösteren bir erkek yatılı okuluna. İşte filmin başladığı
nokta da burası. İşsiz bir müzik öğretmeni olan Clement Mathieu yatılı okula
gitmesiyle olaylar gerçekleşiyor. Bu yatılı okul çocukları genelde haylaz arsız
olmasına rağmen müziği onları dinginleştirmede kullanıyor ve onlardan bir koro
yaratıyor. Hiç kimsenin aklına gelmeyecek şekilde başarılı bir koro. Okul
müdürüne rağmen başarılı bir koro. Bunları yaparken oyunculuk bazında sanki
Dead Poets Society (Ölü Ozanlar Derneği) de ki Robin Williams'ı görüyoruz
onlara güven aşılayan, onları hayata bağlı kalmalarını sağlayan.
Clement
Mathieu eğitimde cezalandırma sistemini de sorguluyor aslında disiplinin nasıl
olacağını da. Tüm öğretmenlerin cevaplandırması gereken soruların en birincisi
belki de. Kalbine dokunduğunuz birinin ceza almasına gönlünüz nasıl el
verebilir ki? Sizi örnek alan birinin, size belki de hayran hayran bakan
birinin ceza alması vicdanınıza hiç mi koymaz? Cezasız eğitim olur ama sevgisiz
asla. Cezasız öğretim olur ama empatisiz asla.
Sorunlu
öğrencileri kazanmak ve hayata barıştırmak için zor yolu seçen Clement onlardan
birer yıldız yaratma konusunda ilk adımları. İçinde sadece insan sevgisinin
olduğu ve belki de başarılı olamayacağı adımları atarken sadece sevgisi ile
ayakta kalmanın sıcacık hikayesi.
Her türden
insanlarla karşılaşabiliriz. Farklı görüşü farklı yapısı olsa da onlar
öncelikle insan bunu unutmamak gerekir. Gencinden yaşlısına zekalısından daha
az zekisine kadar herkesin yaşama öğrenme ve kendini ispat etme hakkı var. Bunu
sağlamak için disiplin yeterli değil. Dedik ya daha önce insan sevecek önce
karşıdakine deger verecek. Bu filmle insan olmayı öğrenebiliriz. Karşıdakinin de
birey olduğunu. Değerli bir hocamın da dediği gibi ağaç yaşken eğilmez, ağaç
yaşken doğrulur.
"Işıkta
olursun karanlıkta sen neyi seçersen gelecek öyle şekillenir."
Muhteşem müziği ile "Vois Sur Ton Chemin" ve Candan Erçetin'in bu film için seslendirdiği efsane şarkı "Sevdim Anladım"...
puanım : 8.8
sinemayla kalın
0 yorum:
Yorum Gönder